Sztuki walki pochodzą zwłaszcza od systemów obronnych.Systemy bojowe tworzyły się pod wpływem doświadczeń na polu walki, na to w największym stopniu wpływała jakość i charakter broni własnej a także oponentów.Stosownie do tego wojska państw i narodów, a niegdyś plemion, opracowywały najwłaściwszą zasadę użytkowania danej broni, która miała na celu jak najlepsze eliminowanie oponentów. Placówki kształcące wojowników istniały we wszystkich krajach, od starożytnego Babilonu i Egiptu, aż po nowożytne armie państw współczesnych, chociaż dzisiaj są to części specjalne {wojsk|armii, zajmujące się technikami walki wręcz.Trudno jest sobie wyobrazić sukcesy Greków nad Persami bez ogromnego wysiłku włożonego w szkolenie wojowników, niezależnie od tego, czy była to szkoła spartańska czy ateńska.Dziś nie zna się imion mistrzów i nauczycieli którzy przygotowywali i wdrażali sposób prowadzenia wojny. Czy to oznacza że ich nie było? Czy dzieje sztuk walki zaczynają się razem z pierwszymi znanymi sztukami, jak wywodzące się z Indii jiaodi czy pochodzące z Chin Chiao-ti-shu? Czy pierwszym nauczycielem jawił się Kwok-Yee, a pierwszaksi księga traktująca o metodach militarnych, „Sunzi” to zaczątek sztuk wojennych? Raczej nie.